Technika spawania podwójnego szwu pierścieniowego w produkcji zbiorników wodnych odnosi się do metody spawania używanej do łączenia sekcji cylindrycznych lub pokryw końcowych zbiornika za pomocą ciągłego, wysokoprężnego szwu wzdłuż obwodu połączenia. Ta technika gwarantuje szczelność i trwałość szwu, co jest kluczowe zarówno dla zbiorników wodnych z nierdzewnej stali pod ciśnieniem, jak i bez ciśnienia.
Główne cechy spawania podwójnego szwu pierścieniowego:
a. Pełny szw obwodowy – Ciągły szw kołowy otaczający połączenie zbiornika, zwykle między ciałem cylindrycznym a płytami końcowymi (kapsami lub kopułami) lub między różnymi sekcjami cylindrycznymi.
b. Proces automatyczny lub półautomatyczny – Często wykonywany za pomocą maszyn spawalniczych obrotowych, spawania TIG (Tungsten Inert Gas) lub spawania laserowego, aby zapewnić precyzję i spójność.
c. Wysoka integralność konstrukcyjna – Zapewnia odporność na korozyję, wysokie tolerancje ciśnienia oraz długoterminową trwałość, zwłaszcza dla zbiorników z nierdzewnej stali.
Przewagi spawania szwu pierścieniowego z obu stron w zbiornikach wodnych:
a. Zapobieganie przeciekom – Tworzy szczelność hermetyczną, zapobiegając utratom wody.
b. Wytrzymalsze spoiny – Zwiększa wytrzymałość mechaniczną, czyniąc zbiornik odpowiednim do zastosowań wysokociśnieniowych.
c. Stały poziom jakości – Automatyczne techniki redukują błędy człowieka i poprawiają jednorodność.
d. Odporność na korozyję – Gdy stosowane właściwie, minimalizuje strefy podlegające wpływowi cieplnym (HAZ), zmniejszając ryzyko pękania korozyjnego w zbiornikach z nierdzewnej stali.
Zastosowania w produkcji zbiorników wodnych:
a. Zbiorniki wodne z nierdzewnej stali do gorącej wody (np. dla pompy ciepła lub kotłów).
b. Naczynia ciśnieniowe przechowujące grzaną lub chłodzoną wodę.
c. Przemysłowe i handlowe zbiorniki magazynowe używane do wody pitnej lub płynów procesowych.