W obliczu wyzwania, jakim była szczelina między wklęsłą główką a płaszczem zewnętrznym, a także problemu znacznego nasiąkania wodą w górnej części zbiornika, wszystkie działy szybko zmobilizowały się na miejsce. Każdy dział przyjął swoje unikalne obowiązki, płynnie współpracując, aby stawić czoła napotkanym przeszkodom i pokonać je. Mając wspólne zaangażowanie w szybkie rozwiązywanie problemów, zespoły ściśle koordynowały swoje wysiłki, zapewniając zsynchronizowane podejście do rozwiązywania problemów.
Po przybyciu na miejsce inżynierowie i specjaliści techniczni przeprowadzili szczegółową ocenę integralności strukturalnej wypukłej głowicy i powłoki zewnętrznej. Poprzez dokładne badania i analizy starano się zidentyfikować przyczyny zaobserwowanych luk i opracować skuteczne środki zaradcze. Tymczasem konserwatorzy skupili się na rozwiązaniu problemu podmokłości, wdrożeniu rozwiązań odwadniających i optymalizacji mechanizmów przepływu wody, aby zapobiec dalszemu gromadzeniu się wody na powierzchni zbiornika.
Ponieważ zespoły współpracowały i skutecznie się komunikowały, w witrynie panował duch jedności i współpracy, tworząc środowisko sprzyjające innowacjom i współpracy. Dzięki wspólnym burzom mózgów i wspólnym dyskusjom zespoły badały alternatywne podejścia i innowacyjne strategie, aby sprostać bieżącym wyzwaniom.
Pomimo napotkania po drodze nieprzewidzianych przeszkód zespoły pozostały niezachwiane w determinacji w dążeniu do sukcesu. Dzięki wytrwałości, poświęceniu i zbiorowemu wysiłkowi udało im się rozwiązać problem dużej szczeliny pomiędzy wypukłą głową a zewnętrznym pęcherzykiem żółciowym, a także problem zalegania wody na powierzchni zbiornika.
Wspólne wysiłki wszystkich działów były przykładem siły pracy zespołowej i wspólnych działań w pokonywaniu złożonych wyzwań. Pracując razem na rzecz wspólnego celu, zespoły pokazały, jak ważna jest jedność, współpraca i odporność w pokonywaniu przeciwności losu i osiąganiu pomyślnych wyników.